Είναι πλέον πολύ δεδομένος ο κινηματογράφος που κάνει ο σκηνοθέτης ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΝΘΙΜΟΣ με τον συνεργάτη του στα σενάρια ΕΥΘΥΜΗ ΦΙΛΙΠΠΟΥ, ώστε να αρχίσουμε πάλι τα «αν σας αρέσει το σινεμά του « ή «αν δεν σας αρέσει» κλπ..κλπ. Αυτή είναι μια κουβέντα που έχει πλέον ολοκληρωθεί, το σινεμά αυτό έχει δική του ταυτότητα κι υπογραφή, συνεπώς δεν μπορούμε να επαναλαμβάνουμε τα ίδια κάθε φορά. Διότι όπως έλεγε κι ο σοφός Ακης Ασημακόπουλος «Πληροφορία επαναλαμβανομένη ίσον άκυρη», από τη στιγμή δηλαδή που ξαναλέει τα ίδια δεν είναι πλέον πληροφορία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όλοι ξέρουμε τι είδους σινεμά κάνει ο Λάνθιμος κι επ’ αυτού θα μιλήσουμε κι όχι επί του αν ταιριάζει στα γούστα του καθενός μας. Αλλωστε, η δουλειά (ή κι η αποστολή) της κριτικής δεν είναι να λέει για τα γούστα της ως χρήση ή και κατάχρηση εξουσίας αλλά να δίνει την εκάστοτε ταινία στο κοινό και να τοποθετείται επ’ αυτού που είναι το έργο κι όχι επί ενός άλλου έργου που θα ήθελε να δει ο κριτικός με εισαγωγικά ή άνευ..

Είναι αντιπροσωπευτική ταινία του ΑΚΙ ΚΑΟΥΡΙΣΜΑΚΙ και σίγουρα φέρει την υπογραφή του. Αλλωστε , ο γνωστότερος σκηνοθέτης της Φινλανδίας ανήκει στους auteur εξού και τα αστεράκια πέφτουν στις ταινίες του βροχή. Το ίδιο έχει γίνει και σε αυτήν.