Κριτικές (648)
Pantimo
Πολύ την εκτίμησα αυτή την ταινία του Γερμανού σκηνοθέτη ΦΛΟΡΙΑΝ ΧΕΝΚΕΛ ΦΟΝ ΝΤΟΝΕΡΣΜΑΡΚ, και τον ίδιο φυσικά, διότι είδα πως από μια χρονική, ιστορική περίοδο για τη χώρα του, έβγαλε ένα εντελώς διαφορετικό φιλμ, με μια άλλου τύπου ιστορία και με εντελώς διαφορετικού τύπου προσέγγιση. Εξού κι ο τίτλος που έδωσα στην κριτική, που δεν προέρχεται από παιχνδιάρικη διάθεση αλλά ακριβώς πως μέσα από εκείνη τη Γερμανία που διχάστηκε εξαιτίας ενός βεβαρυμένου παρελθόντος, θέλησε να δείξει κι άλλα πράγματα.
Pantimo
Ξεκινώ από αυτό , από το ρήμα «ΗΛΕΚΤΡΙΖΕΙ» , του ΓΙΟΑΚΙΝ ΦΙΝΙΞ κι η κριτική που θα γράψω για αυτόν περισσότερο θα μοιάζει με ..ερωτική εξομολόγηση. Διότι έχει να κάνει με το ρήμα αυτό.
Pantimo
Δεν συμμερίζομαι τα αρνητικά σχόλια που συνόδευσαν την ταινία κι ο λόγος που δεν τα συμμερίζομαι είναι καθαρώς ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟΣ και τίποτε άλλο.
Pantimo
Από εκεί και πέρα, ο καθένας θα πάει να δει την ταινία που θέλει να δει και ίσως όχι αυτήν που προβάλλεται στο «πανί». Ο υποφαινόμενος θα γράψει για την ταινία του «πανιού», διότι έτσι αντιλαμβανόταν- αντιλαμβανόμουν!- ανέκαθεν την κριτική και το ρόλο της Ξεκινώντας από ένα «μότο» πως «αν η κριτική είναι κάτι τόσο υποκειμενικό και δεν συμπλέει με τους κανόνες του αντικειμένου, τους κανόνες που διέπουν μια κινηματογραφική ταινία, τους κανόνες της Τέχνης του Κινηματογράφου δηλαδή, τότε ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΛΟΓΟ ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ». Αυτό , λοιπόν, που θα διαβάσετε παρακάτω είναι ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΓΑΒΡΑ ΚΙ ΟΧΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΗ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ.
Pantimo
H ταινία παρά τη σχετικά μεγάλη διάρκεια (αν και τις 2,5 ώρες δεν τις λες και «μεγάλη διάρκεια» όταν υπάρχουν και κάτι 4ωρες…) καταφέρνει κι αρπάζει τον θεατή και τον κρατά εκεί, ίσαμε το τέλος. Και τούτο γιατί υπάρχει εξαιρετική αφήγηση κι η αφήγηση εδώ είναι συγκερασμός σκηνοθεσίας και σεναρίου (από διασκευή του βιβλίου της ΝΤΟΝΑ ΤΑΡΤ- θα πούμε παρακάτω γι αυτό διότι εδώ κρύβεται το επίμαχο σημείο) κι υπάρχουν κι εξαιρετικοί ηθοποιοί, εξαιρετική δουλειά στην ανεύρεση ηθοποιών- για να είμαι πιο σαφής.
Pantimo
Ολη η ανησυχία βασιζόταν σε αυτό: Αν η ταινία θα μπορούσε να αποδεσμευτεί από την τηλεοπτική καταγωγή της και να γίνει κινηματογραφικό φιλμ, αυτόνομο, που να παρακολουθείται και με ενδιαφέρον.
Pantimo
Η αργεντίνικη αυτή ταινία του ΠΑΜΠΛΟ ΤΡΑΠΕΡΟ σε σεναριακή συνεργασία ΑΛΜΠΕΡΤΟ ΡΟΧΑΣ ΑΠΕΛ, είναι ένα «μάθημα» περί διαφοράς ενδιαφέρουσας σεναριακής ιδέας και κατάληξης σε σενάριο.
Pantimo
Κι έτσι χάνεται η ευκαιρία, να απολαύσει κανείς μια περιπέτεια απόλυτης ξεκούρασης αφού ο τίτλος τον προκαταβάλει για αναμάσημα αμέτρητης φοράς.
Κι όμως, όποιος μπει εκεί μέσα, ξέροντας ότι πάει να ψυχαγωγηθεί , να αφεθεί, να αισθανθεί μια «παιδική» σχέση με τον κινηματογράφο, το δίωρο και κάτι τον περιμένει εγγυημένο.
Pantimo
Καταρχάς, αμφιβάλλω αν πρόκειται για «θρίλερ» τουλάχιστον έτσι όπως αντιλαμβάνεται τον ορισμό το ευρύτερο κοινό και ιδιαιτέρως οι fan του είδους. Είναι ένα έργο περισσότερο τελετουργικό και στυλίστικο και λιγότερο θρίλερ με την «παραδεκτή» έννοια του όρου.
Pantimo
Αυτό είναι το νέο φιλμ του ακάματου ΓΟΥΝΤΥ ΑΛΕΝ και για το φιλμ θα μιλήσουμε. Τα υπόλοιπα των δημοσιευμάτων δεν αφορούν την κριτική, η κριτική έχει να κάνει με το έργο κι όχι με τα παρασκήνια είτε των γεγονότων είτε των ψυχολογικών διαθέσεων εκείνων που τα γράφουν ή που δεν είναι σε θέση να «σκανάρουν» καλλιτεχνικά τις ταινίες του.