Αυτό που έπρεπε να ειπωθεί ήταν μια κρυμμένη απόλυτη αλήθεια. Μια αλήθεια, κοινός τόπος για την ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ, η οποία βέβαια δεν είναι αυτή που κάνει το κουμάντο στα δημοσιεύματα και στην κατασκευή Μύθων. Η ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΝΕΙ ΤΑΙΝΙΕΣ, τους μύθους τους απεργάζονται άλλοι και μέσω του Τύπου γίνεται η εξυπηρέτηση αυτών .

Επειδή η κριτική πρέπει να συμβάλλει στην κινηματογραφική παιδεία του θεατή-αναγνώστη, ξεκινώ με μια διευκρίνηση περί remake. Άλλο το remake ταινίας, κι άλλο το remake από  βιβλίο. Το είχα επισημάνει και στην κριτική για τη «ΡΕΒΕΚΑ» πως δεν ήταν remake της ταινίας του Χίτσκοκ αλλά remake του ΒΙΒΛΙΟΥ της ΔΑΦΝΗ ΝΤΥΜΩΡΙΕ. Το ίδιο κι εδώ, δεν πρόκειται για remake της  ταινίας του ΜΟΣΕ ΜΙΖΡΑΧΙ «ΜΑΝΤΑΜ ΡΟΖΑ» που είχε πάρει το ΟΣΚΑΡ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ το 1978, με πρωταγωνίστρια την Σιμόν Σινιορέ αλλά για remake του βιβλίου «Η ΖΩΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ» του ΡΟΜΑΙΝ ΓΚΑΡΥ, που είχε τιμηθεί με το βραβείο «ΓΚΟΝΚΟΥΡ». Το ίδιο συνέβαινε και με το άλλο βιβλίο του ίδιου συγγραφέα, την «ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ» που είχε γίνει πριν τρία χρόνια με την ΣΑΡΛΟΤ ΓΚΑΙΝΣΜΠΟΥΡΓΚ κι ήταν remake από το βιβλίο κι όχι από το φιλμ του Ζυλ Ντασέν με την Μελίνα Μερκούρη. Επίσης, υπάρχει ένα καινούργιο «BERLIN ALEXANDERPLATZ» που το έχουμε στα Ευρωπαϊκά Βραβεία τα φετινά, υποψήφιο στις κατηγορίες Καλύτερης Ταινίας και Σεναρίου και βασίζεται στο βιβλίο του ΑΛΦΡΕΝΤ ΝΤΕΜΠΛΙΝ, στο ίδιο που είχε βασιστεί κι η διάσημη σειρά του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ. Και μπορεί να βγουν μερικοί, επειδή εκεί έχουμε θεωρία auteur , όπως και στον Χίτσκοκ,  περί «βανδαλισμού ιερών και οσίων». Κάτι που δηλώνει σοβαρό  έλλειμμα στην κινηματογραφική  κατάρτιση…Εφάμιλλο με το Έλλειμμα περί Σεναρίου που υπάρχει γενικώς..

Remake ταινίας, ακόμα κι όταν προέρχεται από βιβλίο, έχουμε στην περίπτωση που πήραμε το σενάριο εκείνης της ταινίας κι επ’ αυτού του σεναρίου (κάτι που θα δηλώνεται υποχρεωτικά στους τίτλους)) κάναμε το σενάριο της καινούργιας!!!!