Blog (173)
Pantimo
Είναι άραγε μια σκέτη «διαμαρτυρία» ο μονόλογος «18/9» που είδαμε σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο «Ιδρυμα Κακογιάννης»; Όχι, ειναι κάτι πολύ παραπάνω. Κι από διαμαρτυρία κι από πολιτική παρέμβαση είναι πολύ παραπάνω επειδή περιλαμβάνει όλα αυτά μαζί και πάει και παραπέρα. Ναι, είναι μια κραυγή γύρω από τη δολοφονία του ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ και την άνοδο της «Χρυσής Αυγής» με τα γνωστα επακόλουθα
Pantimo
Είναι ό,τι αποκόμισα από την παράσταση του έργου-μονολόγου «ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΣΩΜΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΒΡΕΘΕΙ ΠΟΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΡΟΣ» του Καταλανού συγγραφέα ΖΟΥΖΕΠ ΜΑΡΙΑ ΜΙΡΟ στο θέατρο «ΘΗΣΕΙΟ» που παρακολούθησα πρόσφατα ένα βράδυ.
Pantimo
Και μόνο που το διαβάζει κανείς αυτό στον τίτλο, κάπως «σφίγγεται». «Η διαχείριση της απώλειας». Και «του θανάτου» ,θα τολμούσα.
Pantimo
Καταρχάς, να ξεκινήσω από τον τίτλο και να πω ότι ΑΡΙΣΤΑ έπραξε η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ ως σκηνοθέτης αλλά και μεταφραστής του έργου και της παράστασης, που τον κράτησε στα αγγλικά. Διότι δεν προσδιορίζεται άρθρο. Αρα, δεν προσδιορίζεται και φύλο. Κι από εδώ ξεκινά η πεμπτουσία του έργου.
Pantimo
Από τις ωραιότερες παραστάσεις που έχω δει φέτος, είναι οι «ΤΡΕΙΣ ΨΗΛΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ» του ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ ΑΛΜΠΗ στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ του ΠΕΙΡΑΙΑ, το ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ με διαφορά από το αμέσως επόμενο , που είναι το Εθνικό.
Pantimo
Ως σκηνικό παιχνίδι στήνεται κι ως τέτοιο εξελίσσεται μέχρις ενός σημείου, το έργο του Γαλλο-Φλαμανδου ΕΡΙΚ-ΕΜΑΝΟΥΕΛ ΣΜΙΤ «ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ» που παίζεται στο θέατρο «Βεάκη» με τον ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΕΖΟ και τον ΠΥΓΜΑΛΙΩΝΑ ΔΑΔΑΚΑΡΙΔΗ, ο οποίος συνυπογράφει και τη σκηνοθεσία μαζί με τον ΣΩΤΗΡΗ ΤΣΑΦΟΥΛΙΑ
Pantimo
Εξαιρετικά ενδιαφέρον έργο είναι το «THE HUMANS» του ΣΤΗΒΕΝ ΚΑΡΑΜ που πήρε το «ΤΟΝΥ» καλύτερου θεατρικού έργου προ ετών και παίζεται στο θέατρο «Μουσούρη» της Πλατείας Καρύτση.
Pantimo
Επειδή το έργο είναι Σκωτσέζου συγγραφέα, του ΑΝΤΟΝΙ ΝΙΛΣΟΝ αλλά τώρα ανεβάζεται επισήμως (κι όχι απατεωνίστικα) ελληνοποιημένο. Στο «νεοσύστατο» ΘΕΑΤΡΟ «ΝΟΥΣ», που είναι ο πρώην κινηματογράφος «Ιλιον» στην οδό Τροίας , σχεδόν γωνία με Πατησίων.
Και του πάει εξαιρετικά η ελληνοποίηση.
Pantimo
Υπότιτλος : ΤΟ ΧΑΡΜΑ ΤΗΣ «ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗΣ»
Pantimo
Για τον ΑΡΘΟΥΡ ΜΙΛΛΕΡ έχω διατυπώσει θέση, πως είναι ο αγαπημένος μου μεταπολεμικός συγγραφέας, όπως στην προγενέστερη περίοδο έχω τον Ιψεν, το Πιραντέλο και τον Σω .
Αυτό που με συγκλονίζει στα έργα του Μίλερ είναι η έντονη κοινωνική αναφορά ως πλαίσιο κι ο Ανθρωπος στη μέση όπου το πλαίσιο καθορίζει την πορεία του κι ο ίδιος προσπαθεί με τη σειρά του να παρέμβη σε αυτό το πλαίσιο. Συνήθως, του κάκου… Ενίοτε και..εις μάτην.