Για την ταινία αυτή είχα κάνει εκτενή αφιερώματα, στο ετήσιο οσκαρικό , μακράς διαρκείας αφιέρωμα του PANTIMO.GR
Η ταινία ήταν υποψήφια σε τέσσερις κατηγορίες  και στην κάθε μία είχα κάνει το ανάλογο ζουμ, στο επίτευγμα για το οποίο η ταινία είχε προταθεί.

Αυτό επειδή έχω διαβάσει «τέρατα» για την ταινία του ΡΟΜΑΙΝ ΓΑΒΡΑ όπου σαν να του λένε οι λογοκριτές του πως για να κάνεις ταινία για την κατάσταση στα γαλλικά προάστια του μίσους και των  κονωνικο-φυλετικο-θρησκευτικών αντιθέσεων, πρέπει να «αντιγράψεις» το «Μίσος» του Κασοβιτς. Αλλο τρόπο οι λογοκριτες που νομίζουν ότι είναι κριτικοί δεν έχουν να του υποδείξουν. Κι αν ο Ρομαιν Γαβρας με τη σειρά του φανεί τόσο ανόητος κι ακούσει αυτά που του λένε οι κριτικοί- όπως έκαναν στην Ελλάδα κάποιοι που άφησαν να τους πάρουν στο λαιμό τους- τότε θα τον συγκρίνουν με τον Κασοβίτς και θα τον πουν από πάνω κι αντιγραφέα κι ότι αυτά τα έχει κάνει ο Κασοβίτς πριν περίπου 30 χρονια..Παρά κάτι…Κλπ, κλπ

Ξεκινώ, από αυτή τη διευκρίνιση διότι όταν πάμε να δούμε ένα έργο και να γράψουμε για αυτό, αρχίζουμε από την ταυτότητα του. Και το συγκεκριμένο φιλμ μας το λέει εξ αρχής ότι βασίζεται σε μυθιστόρημα. Με ηρωίδα την Μαίριλυν Μονρόε κι όχι μια συγκεκριμένη βιογραφία.

Ένα έργο, τελικώς, ανάλαφρο είναι αυτό που κέρδισε τον «ΧΡΥΣΟ ΦΟΙΝΙΚΑ» στο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΝΝΩΝ 2022, που είναι κι ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ Χρυσός Φοίνικας του Σουηδού ΡΟΥΜΠΕΝ ΕΣΤΛΟΥΝΤ, ενώ δεν πήραν ποτέ πρώτο ούτε ο Μπέργκμαν ούτε ο Ταρκόφσκι ούτε ο  Κιζλόφσκι ούτε ο Μπερτολούτσι ούτε κανένας από τη «νουβέλ βαγκ»..Το αναφέρω επειδή υποτίθεται ότι στα Φεστιβαλ , με πρώτες τα Κάννες που επαίρονται για τις κατά καιρούς ανακαλύψεις τους, αναζητούν πρώτα το Δημιουργό, τον auteur κι ύστερα το έργο. Όχι βέβαια με τον τρόπο που το έθετε ο ΤΖΩΡΤΖ ΜΠΕΡΝΑΡΝΤ ΣΩ κι απαιτούσε συνέπεια των δυο αυτών μεταξύ τους, του Δημιουργού και του χαρακτήρα του ως αναπόσπαστο κομμάτι του έργου του..Όμως το τοποθετούσε διαφορετικά.