Κριτικές (927)
Pantimo
Για αυτή την ταινία είχα γράψει στο οσκαρικό αφιέρωμα της ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΤΑΙΝΙΑΣ» (ΑΝΑΛΥΣΗ Νο 18 στο pantimo.gr, θα βρείτε όλο το αρχείο στο «Περί Oscar»)
Καθώς το ξανακοίταγα, έβλεπα ότι δεν είχα να προσθέσω τίποτα ούτε να αλλάξω έστω και σημείο στίξης. Το μεταφέρω λοιπόν ατόφιο , τώρα που η ταινία κυκλοφορεί στα θερινά σινεμά, για όποιον ενδιαφέρεται να το επισκεφθεί
Pantimo
…Τότε , ο «γρίφος» του τίτλου θα σήμαινε, ΚΑΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ, πως πιάνω ένα θέμα, ένα κοινωνικό θέμα στην προκειμένη περίπτωση, για το οποίο θέλω να μιλήσω και ξεκινώ πρώτα να του φτιάξω ιστορία. Και η ιστορία σημαίνει πως ξεκινώ με τον κεντρικό ήρωα, ψάχνω να τον βρώ και να τον βάλω σε υπόθεση, να του φτιάξω μια υπόθεση όπου στο έργο ο θεατής θα παρακολουθεί την υπόθεση και , την πλοκή, τη δράση, την παράλληλη πλοκή δίπλα στην κύρια και μαζί με αυτήν και τους χαρακτήρες…Και για να παρακολουθεί τους χαρακτήρες θα πρέπει να τους έχει σύνθετους, με γκρίζες ζώνες ώστε από εκεί να αντλεί στοιχεία μέσα από τα οποία θα εξελίσσεται, θα περιπλέκεται, θα κτίζεται η υπόθεση και τελικώς ο προβληματισμός πάνω στο θέμα θα βγαίνει μέσα από το έργο κι όχι μέσα από το θέμα, καθαυτό. ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ δηλαδή που έκαναν οι δύο ΔΑΝΟΙ, ο ΦΡΕΝΤΕΡΙΚ ΛΟΥΙΣ ΧΒΙΝΤ κι ο ΑΝΤΕΡΣ ΕΛΧΟΛΜ, οι οποίοι, όπως πληροφορούμαστε είναι και σε ντεμπούτο, σε ξεκίνημα.
Pantimo
Για την ταινία «ΟΙ ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΜΠΙΛΙ ΧΟΛΙΝΤΕΪ» ισχύει ό,τι έγραψα στο οσκαρικό αφιέρωμα, στην ΑΝΑΛΥΣΗ 17 Α ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ και δεν προτίθεμαι να αλλάξω το παραμικρό. Θα ήθελα, όμως, να επεκταθώ λίγο επεξηγηματικά, επειδή τότε δεν μπόρεσα να το κάνω διότι δεν ήθελα να βρεθούμε εκτός θέματος. Το κάνω τώρα με αφορμή το γεγονός ότι η ταινία προβάλλεται στις αίθουσες ώστε να μυηθούμε καλύτερα σε κάποια μυστικά του σινεμά, της κινηματογραφικής δημιουργίας, σε κάποιες λεπτομέρειες που δεν φαίνονται αλλά είναι αυτές που κάνουν και τη διαφορά.
Pantimo
Κι όταν χρησιμοποιώ τον όρο «μυθιστορηματική», δεν περιορίζομαι στο ότι προέρχεται από βιβλίο, συγκεκριμένα του ΤΖΑΚ ΛΟΝΤΟΝ, αλλά το ότι στην αφήγηση ακολουθεί μια μυθιστορηματική λογική, τον τρόπο εκτύλιξης μιας ιστορίας, πλούσιας στη δράση αλλά και με εσωτερικά στοιχεία, που μας αφήνουν την αίσθηση όταν τελειώνει και το κέντρισμα όση ώρα διαρκεί η ταινία, την ίδια ακριβώς αίσθηση, που μας αφήνει ένα ωραίο μυθιστόρημα που διαβάσαμε. Το οποίο εδώ είδαμε με εικόνες.
Pantimo
Η «μοίρα» των «Auteurs» είναι ότι κάποια στιγμή τους βαριούνται αυτοί που τους «κατασκεύασαν». Με αποτέλεσμα να έρχεται η ώρα της κατάργησης τους, όταν ξαφνικά και στα καλά καθούμενα, χωρίς να έχει αλλάξει τίποτε στο έργο τους, να τους θεωρούν «επαναλαμβανόμενους», «βαρετούς»….., ουσιαστικά κάνουν προβολή της δικής τους βαρεμάρας, πάνω τους. Διότι όπως μου είχε πει κάποτε, ο ΚΩΣΤΑΣ ΓΑΒΡΑΣ, σε μια συνάντηση μας στο Φεστιβάλ της Βενετίας, έξω από τη Sala Perla, το θυμάμαι σαν να ήταν τώρα, πως «το πρόβλημα των κριτικών είναι ότι κάποια στιγμή βαριούνται». Κι αυτή την κουβέντα την κράτησα, την είδα πως εφαρμοζόταν στην πράξη, άρα πόσο σοφή ήταν.
Pantimo
Η αστυνομική αυτή περιπέτεια με πρωταγωνιστή τον ΛΙΑΜ ΝΗΣΟΝ, είναι ένα έργο που ψυχαγωγεί, είναι μια αστυνομική περιπέτεια από εκείνες που ήταν γεμάτος ο κινηματογράφος και κρατούσαν το οικοδόμημα ζωντανό και που με τα χρόνια εξέλιπαν.. Κι αν δεν εξέλιπαν, αντιμετωπίζονταν , από «άνωθεν» εντολή, με περιφρόνηση διατυπωμένη σε δύο το πολύ αράδες. Ακόμα και για τον Λίαμ Νήσον πως παίζει σε περιπέτειες κι αυτό είναι.. υποβάθμιση. Και ποιος τους είπε ότι ο Λίαμ Νήσον δεν θέλει να παίζει τέτοια έργα και να μείνει ως εκπρόσωπος αυτού του είδους , στο οποίο προσφέρει την ποιότητα του ταλέντου του και το εκτόπισμα της προσωπικότητας του.
Pantimo
Ευκαιρία, στα θερινά σινεμά να αποκατασταθεί η ταινία αυτή με την άφθαστη ψυχαγωγική αξία και με τη φαντασία με την οποία την έχουν στήσει οι συντελεστές της.
Pantimo
Πολύ θετικές οι εντυπώσεις από την ταινία του νέου Ελληνα σκηνοθέτη ΦΩΚΙΩΝΟΣ( ή ΦΩΚΙΩΝΑ…) ΜΠΟΓΡΗ, ο οποίος έχει γράψει και το σενάριο σε συνεργασία με τον ΠΑΝΟ ΤΡΑΓΟ , και μάλιστα στους τίτλους αναγράφεται και «σύμβουλος σεναρίου» (Γιώργος Τελτζίδης) οπότε στο φινάλε μου «εξηγήθηκαν» και τα αίτια των θετικών εντυπώσεων. Ότι υπήρχε δουλειά στο σενάριο, δούλεψαν τρεις άνθρωποι για αυτό, ο ένας είναι ο ίδιος ο σκηνοθέτης, ο οποίος συνυπογράφει και το ΜΟΝΤΑΖ (μαζί με τον Γιώργο Γεωργόπουλο).
Pantimo
Αν και δεν είναι ακριβώς «φάρσα», είναι καθαρόαιμη κωμωδία, που όμως για να πλέξει κωμικά τις καταστάσεις περνά κι από το στοιχείο της «απιθανότητας», για αυτό και χρησιμοποίησα τη λέξη. Κυρίως, όμως, τη χρησιμοποίησα επειδή η ΙΤΑΛΙΚΗ αυτή κωμωδία, της σύγχρονης ιταλικής παραγωγής που ο πολύς κόσμος δεν την γνωρίζει και οι γράφοντες συνηθίζουν να την προσπερνάνε με απαξίωση, δίνει ένα ΣΤΙΓΜΑ: Πως για τους ΙΤΑΛΟΥΣ, για την Ιταλική Τεχνη γενικότερα, η κοινωνική αναφορά είναι πρώτιστο στοιχείο ακόμα και για ένα είδος που σκοπό έχει τη δίωρη ξεκούραση του θεατή.
Pantimo
«Απασφαλίζει» διότι στην οθόνη χυμά ακάθεκτη από το πρώτο κιόλας πλάνο, δείχνοντας για μια ακόμα φορά κι επιβεβαιωνοντας εκείνους που την έχουν «δει» κάτι χρόνια πίσω ότι κατάγεται από την στόφα των παλιών μεγάλων του κάποτε Χόλυγουντ και σίγουρα για ηρωίδες τύπου Χίτσκοκ αυτή την εποχή θα ήταν η πιο ενδεδειγμένη, μην πω και γεννημένη-για αυτές.