Κριτικές (927)
Pantimo
Καταρχάς, μην προσκολληθείτε στον συγγραφέα. Γενικώς, μην προσκολλάστε στους συγγραφείς όταν πηγαίνετε να δείτε μια ταινία. Ξέρω, δεν είναι εύκολο από τον θεατή να ξεριζώσει την εντύπωση που σχημάτιζε διαβάζοντας ένα βιβλίο. Εφτιαξε τις δικές του εικόνες, εγωιστικά έχει την απαίτηση ο σκηνοθέτης που το μετατρέπει σε ταινία να του δείξει αποκλειστικά τις εικόνες που ο κάθε αναγνώστης χωριστά δημιούργησε διαβάζοντας το βιβλίο. Εξού κι επαναλαμβάνεται η φράση «σαν το βιβλίο δεν ήταν». Μόνο που η εν λόγω φράση, που καταντά αφορισμός, είναι κούφια πέρα για πέρα, δεν άπτεται της κινηματογραφικής πραγματικότητας, της κινηματογραφικής δημιουργίας, της κινηματογραφικής Τέχνης (και κινηματογραφική Τέχνη είναι ό,τι έχει να κάνει με την Τέχνη του Σινεμά κι όχι με τα … «έργα Τέχνης» και μόνο) και καταλήγει ανοησία. Χωρίς να παραγνωρίζω τη δυσκολία του πράγματος, επαναλαμβάνω και θα το επαναλαμβάνω όσο έχω φωνή και γραφίδα πως όταν μια Τέχνη μεταφέρεται σε μία άλλη υποχρεούται να ακολουθεί τους κανόνες της δεύτερης και μόνον αυτής.
Pantimo
..Τότε, και μια «μικρή» ταινία να κάνεις, «μικρή» που λέει ο λόγος, θα βρεις τρόπο και τρόπους να την ομορφύνεις, να την πλουτίσεις, να την κεντήσεις, να την κάνεις ΤΑΙΝΙΑ ρε αδερφέ… Κι αυτός είναι ο ΚΛΙΝΤ ΗΣΤΓΟΥΝΤ.
Pantimo
…Και δεν θα τα πούμε καλά διότι ως ΕΡΓΟΚΕΝΤΡΙΚΟΣ, όταν κοιτάζω μια ταινία, κοιτάζω την ταινία, κι όχι το προφίλ του «δημιουργού». Κι η συγκεκριμένη ταινία του ΝΟΥΡΙ ΜΠΙΛΤΖΕ ΤΣΕΪΛΑΝ έχει, ως ταινία, πολλές μα πάρα πολλές ελαττωματικότητες.
Pantimo
…. ή ΕΝΑ ΣΕΝΑΡΙΑΚΟ ΜΑΘΗΜΑ, ή FEEL-GOOD MOVIE ΚΛΑΣΕΩΣ, ή ΗΘΟΠΟΙΙΕΣ ΠΕΡΙΩΠΗΣ, ή ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΤΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΑ ΣΤΕΓΑΝΑ…. είναι μερικές φράσεις που θα μπορούσαν να έχουν μπει ως τίτλοι της κριτικής αυτής. Καθώς και πολλές ακόμα.
Pantimo
Ξεκινά ως σάτιρα αλλά καταλήγει σε έργο ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ. Αυτό είναι που παίρνεις μαζί σου φεύγοντας, αυτό είναι που κατασταλάζει εντός σου, όσο περνούν οι μέρες.
Pantimo
Μα τι ωραίο παραμύθι είναι αυτό! Τι ωραίο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟ παραμύθι. Κι ενώ δεν μου αρέσει να επικαλούμαι τα ταμεία όταν θέλω να «κατανοήσω» μια ταινία, διότι δεν γίνεται να επικαλείται κανείς το ταμείο «αλα καρτ» , δηλαδή μόνο όποτε τον συμφέρει, άρα ή το επικαλείσαι στα πάντα ή πουθενά, εν τούτοις, στη συγκεκριμένη περίπτωση κι εγώ αναφώνησα υπέρ του.
Pantimo
Αυτό είναι το μεγάλο προσόν του Ιρανού σκηνοθέτη-σεναριογράφου ΑΣΓΚΑΡ ΦΑΡΑΝΤΙ. Ο οποίος έχει χαρίσει δύο ξενόγλωσσα ΟΣΚΑΡ στο ΙΡΑΝ, τα δύο της Ιστορίας του. Κι έχει κάνει και στη Γαλλία και τώρα στην Ισπανία. Ο ΑΣΓΚΑΡ ΦΑΡΑΝΤΙ είναι αυτό που λέμε storyteller, ΑΦΗΓΗΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΩΝ.
Pantimo
…..Ισως τότε να μοιραζόμουν με τους άλλους ενθουσιώδεις τους ενθουσιασμούς για αυτή την ταινία. Ισως τότε να μιλούσα κι εγώ για «επίτευγμα» και να καταλάβαινα γιατί η ΔΑΝΙΑ σπρώχνει τόσο πολύ αυτή την ταινία του σκηνοθέτη ΓΚΟΥΣΤΑΒ ΜΕΛΕΡ ο οποίος συνυπογράφει και το σενάριο και μας την έχει στείλει στα βραβεία της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ και παραλλήλως την έχει υποβάλει και για το Ξενόγλωσσο ΟΣΚΑΡ. Ισως τότε να μιλούσα κι εγώ για «θαύμα» όπου σχεδόν εξ ολοκλήρου βλέπουμε έναν άνθρωπο στο τηλέφωνο και δεν αλλάζουμε πλάνο ούτε σκηνικό, έναν αστυνομικό στο κέντρο λήψης σημάτων ο οποίος έχει λάβει ένα παράξενο τηλεφώνημα από μια γυναίκα που δηλώνει «απαχθείσα» και ο αστυνομικός διευθύνει και κατευθύνει τόσο την ίδια τη γυναίκα όπως και τις επιχειρήσεις εντοπισμού και διάσωσης από αυτό το τηλέφωνο. Με ό,τι άλλο, συνυφαίνεται παραλλήλως.
Pantimo
Το λέω αυτό επειδή στην περίπτωση της καινούργιας «Μαίρη Πόπινς» από κι διεθνείς κοντυλοφόρους, πληρωμένους ή μη, κι από κατά τόπους αντιγραφείς τους, περνά η «διαβεβαίωση» ότι πρόκειται για sequel, ότι πιάνει την ιστορία μερικά χρόνια μετά από εκεί που την είχε αφήσει η αλησμόνητη ταινία που γνωρίζουμε , ότι τα παιδάκια εκείνα έγιναν άντρας και γυναίκα κλπ, κλπ κι ότι θα δούμε μια νέα ιστορία με την «Μαίρη Πόπινς». Σας πληροφορώ λοιπόν ότι όλο αυτό λειτουργεί απλώς προσχηματικά, κι ότι τα έργο δεν είναι sequel επί της ουσίας αλλά κανονικότατo REMAKE. Πιο…remake δεν γίνεται.. Ομως, ΤΙ REMAKE!!!!
Pantimo
«Αυτή» είναι η ΡΟΖΑΜΟΥΝΤ ΠΑΫΚ. Μια ηθοποιός που την είχα θαυμάσει στο «ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ», για το οποίο είχε προταθεί για το Οσκαρ το 2015, και σε ό,τι άλλο την έχω δει κι ας μην ήταν οι ρόλοι τις περισσότερες φορές, από εκείνους που λέμε «χρυσούς». Χάρη σε «αυτήν» , δίνεται κινηματογραφική αναγνώριση κι ευρύτερη πληροφορία για τη δημοσιογράφο – πολεμική ανταποκρίτρια ΜΑΡΙ ΚΛΟΒΙΝ που σκοτώθηκε στη Συρία, κατά την πολιορκία της πόλης Χομς το 2012.. Κι η ερμηνεία της Πάυκ, η ενσάρκωση της Κλόβιν από την Πάυκ, τιμά την ηρωική δημοσιογράφο και κάνει το έργο να αξίζει για «αυτήν». Η αντωνυμία, όπως βλέπεται, έχει διπλή χρήση αξίας.