Κριτικές (978)
Pantimo
Δεν έχει σχέση με τις «γαλλικουριές» του καλοκαιριού, ωστόσο ανήκει σε ένα είδος που πραγματικά απολαμβάνεται περισσότερο στα θερινά σινεμά. Διότι έχει υπόθεση, έχει glam, έχει ηθοποιούς και θυμίζει παλιό, κλασικό γαλλικό σινεμά των χρόνων της δεκαετίας 70, εποχή που κι η ταινία διαδραματίζεται. Μα πάνω από όλα έχει την KATΡIN NTENEB σε μια πολύ καλή ώρα της- και πάλι!
Pantimo
Αυτό κι αν θα άφηνα για το καλοκαίρι ή για την β’ προβολή. Οσο κρατά ο απόηχος, σε έργα τέτοιου τύπου , εξασφαλίζω πλέον στον εαυτό μου τη δυνατότητα της νηφαλιότητας και της αναμονής. Τις μέρες που παίζονται στην α’ προβολή, επικρατεί ένα βουητό φανατισμού που δεν σε αφήνει να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα ούτε και να το απολαύσεις αν σου αρέσει μα ούτε και να διατυπώσεις μια διαυγή θέση.
Pantimo
Ε, πως δεν είναι αδικημένο ένα έργο του 2013, που τελικά λαμβάνεται η «μεγάλη» απόφαση να το φέρουν στην Ελλάδα κι η ημερομηνία επιλογής είναι το ξεκίνημα των διακοπών του Αυγούστου. Ωστόσο το φιλμ δεν φταίει που είναι εξαιρετικό. Είναι όμως ιταλικό κι όχι γαλλικό κι έτσι δεν…. «επιδοτείται»
Pantimo
Λένε πως οι ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν έχουν Ιστορία. Το ίδιο ισχύει και με τα έργα. Τα αληθινά αριστουργήματα δεν σου επιτρέπουν να πεις και πολλά, διότι μιλούν από μόνα τους. Τέτοιο είναι η ΔΙΠΛΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ή ΚΟΛΑΣΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ- ο τελευταίος ήταν ο αρχικός ελληνικός τίτλος. Μετά άρχισαν οι νεόκοποι θεωρητικοί να μεταφράζουν από τις γαλλικές φιλμογραφίες….
Pantimo
Ως «θερινό σινεμά» , συνεχίζουμε με τα έργα του χειμώνα που χάθηκαν και σήμερα έχω το «BLACKHAT» για το οποίο έχω να πω μερικά πραγματάκια, κυρίως ως μη οπαδός (για να μην πω «πολέμιος») της θεωρίας του auteur.
Pantimo
Αν υπήρχε η Β’ Προβολή στις μέρες μας ,κι ειδικά αν το θερινό ήταν εκείνο που ξέραμε κάποτε, όπου έβλεπες τα έργα που έχασες το χειμώνα ή ανακάλυπτες εκείνα που δεν τους είχες δώσει στην α’ προβολή, σημασία, το «JohnWick» θα είχε χαρίσει νύχτες ευτυχίας στις συνοικίες και στα υπαίθρια.
Pantimo
…Και μην πάνε να μας πείσουν , όσοι ανέλαβαν την υποχρέωση της υπεράσπισης , πως έτσι γράφει κι ο Ζορζ Σιμενόν, διότι εδώ πήγαμε σινεμά. Και στο βιβλίο, όταν κάτι σε μπερδεύει, μπορείς να γυρίσεις πίσω τις σελίδες, να ψάξεις να βρεις το σημείο αμφιβολίας, να το ξαναδιαβάσεις, και να προχωρήσεις.
Pantimo
Παρά τα ονόματα, το έργο του Αυγούστου Στρίντμπεργκ αδυνατεί να σταθεί στην οθόνη, τουλάχιστον στη συγκεκριμένη διασκευή. Κι ας το σκηνοθετεί η ΛΙΒ ΟΥΛΜΑΝ που κατέχει το δράμα κι ας παίζει ένα εκλεκτό τρίο ήτοι ΤΖΕΣΙΚΑ ΤΣΑΣΤΕΙΝ, ΚΟΛΙΝ ΦΑΡΕΛ, ΣΑΜΑΝΘΑ ΜΟΡΤΟΝ.
Pantimo
Μετά από τόσες «βερσιόν» γύρω από τον ιδιοφυή ήρωα του Κόναν Ντόυλ, που ξεκινούν από τα προπολεμικά χρόνια με τον ΜΠΑΖΙΛ ΡΑΘΜΠΟΟΥΝ και φτάνουν ως τις μοντέρνες εκδοχές της TVμε τον ΜΠΕΝΕΝΤΙΚΤ ΚΑΜΠΕΡΜΠΑΤΣ, αφού πέρασε από την «blockbuster» εκδοχή με τον ΡΟΜΠΕΡΤ ΝΤΑΟΥΝΙ τζ, ήρθε η ώρα για να τον δούμε και στην … ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ του. Ενσαρκωμένο από τον Σερ ΙΑΝ ΜΑΚΚΕΛΛΕΝ
Pantimo
Τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει μια άνθιση το αστυνομικό είδος στις σκανδιναβικές χώρες, κυρίως Νορβηγία και Σουηδία. Η εν λόγω άνθιση αφορά τόσο στη λογοτεχνία όσο και στον κινηματογράφο. Εκείνο που δεν καταλαβαίνει κάποιος είναι πως αυτό το κάρπισμα (για να μην επαναλαμβάνουμε την «άνθιση») όταν έρχεται στον κινηματογράφο αντιμετωπίζεται ως δείγμα Κοέν (αν έχει χιόνια) και Ταραντίνο (αν έχει άγριους φόνους).