Ναι, ξεκινώ από εδώ διότι μου συνέβαινε κάτι… διπολικό, στην προβολή της ταινίας, στον ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ: Να βλέπω ολοφάνερα ότι έχω ενώπιον μου στην οθόνη, κάτι σπουδαίο, και παράλληλα να δυσκολεύομαι να το απολαύσω. Και να το εκτιμήσω όπως του αξίζει. Διότι δεν φταίει η διάρκεια της ταινίας που είναι 3,5 ώρες, μα φταίει το γεγονός πως ακολουθούν τους καταναλωτικούς κανόνες των Cineplex κι αφαιρούν από την ταινία την έννοια της «απόλαυσης»
Και δεν αναφέρομαι σε Ελληνες κριτικούς, μην πάει πονηρά ο νους. Από τα διεθνή ξεκινώ και αναρωτιέμαι.
Οι τωρινοί «ΑΘΛΙΟΙ» δεν είναι μια ακόμα μεταφορά του κλασικού μυθιστορήματος του ΒΙΚΤΩΡΟΣ ΟΥΓΚΩ στην οθόνη όπου δικαιολογημένα κάποιος μπορεί να αγανακτούσε από τις επαναλαμβανόμενες διασκευές. Οι τωρινοί «ΑΘΛΙΟΙ» είναι κάτι εντελώς διαφορετικό κι επίσης συγκλονιστικό διότι δεν αποκόπτονται από τον Ουγκώ… Αλλά…
Και θα ήθελα να ξεκινήσω από τον σκηνοθέτη , τον ΤΖΕΗΜΣ ΜΑΝΓΚΟΛΝΤ, και στο πρόσωπο του να τιμήσω όλους τους σκηνοθέτες που ξέρουν να κάνουν ψυχαγωγικές ταινίες αλλά δεν τους προάγουν τα δημοσιεύματα διότι αυτοί που τα γράφουν δεν γνωρίζουν τόσο καλά σινεμά ώστε να ξέρουν την αξία τους. Προτιμούν τα φεστιβαλικά με τα πολλαπλά άλλοθι…. Οποιος δει το «ΚΟΝΤΡΑ ΣΕ ΟΛΑ», μέσα από το μεθύσι και το γήτεμα, θα δει πως αυτή την υπέροχη ψυχαγωγική ταινία την έχει οργανώσει σκηνοθέτης αξίας κι άντε να δούμε αν μπορεί ο καθένας να την κάνει ή να κάνει τέτοιου είδους φιλμ
Κι όλα αυτά, λόγω του ομοφυλοφιλικού στοιχείου, όπου οι Γεωργιανοί ιθύνοντες απέρριψαν την εκπροσώπηση και δεν δέχτηκαν ούτε καν το ταξίδι για τις Κάννες, κι υποχρεώθηκαν οι συντελεστές να το κάνουν ιδίοις εξόδοις . Κι έτσι, το ανέλαβε η ΣΟΥΗΔΙΑ, μια κι υπάρχουν Σουηδοί χρηματοδότες κι ο Γεωργιανός σκηνοθέτης ΛΕΒΑΝ ΑΚΙΝ ζει εκεί, έχει γεννηθεί εκεί, είναι Σουηδός υπήκοος αλλά ήθελε να κάνει κάτι για τη χώρα καταγωγής του. Για τις ρίζες του. Κι η ΣΟΥΗΔΙΑ, με τη σειρά της, προσπέρασε δικές της ταινίες, καθεαυτού δικές της, κι υιοθέτησε την γεωργιανή την οποία ανέλαβε υπό την προστασία της και της δώρισε τη σημαία της για τη διαδρομή από τα Φεστιβάλ ως το ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΟ ΟΣΚΑΡ του 2020.
Οι δύο χαρακτηρισμοί στον τίτλο για τον Βρετανό σκηνοθέτη είναι ακριβώς αυτοί, κατά την αντίληψη μου, που του χαρίζουν μια ξεχωριστή, αν όχι και περίοπτη, θέση στον βρετανικό κινηματογράφο. Και κατεπέκταση στον παγκόσμιο.
«ΒΙΩΜΑ» είναι η λέξη που χαρακτηρίζει την καινούργια ταινία του ΠΕΔΡΟ ΑΛΜΟΔΟΒΑΡ, του «ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΕΔΡΟ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ», ο οποίος βρίσκεται σε εξαιρετική φόρμα.
‘Η, αν θέλετε δεύτερο τίτλο κριτικής «ΜΙΑ ΣΑΠΟΥΝΟΠΕΡΑ ΠΕΤΥΧΑΊΝΕΙ ΕΚΕΊ ΠΟΥ ΑΠΕΤΥΧΕ ΤΟ «ΟΣΛΟ», η συνθήκη «ειρήνης» μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων .
Καιρό είχα να δω ένα τέτοιο έργο σε μεγάλη οθόνη, σε κινηματογραφική αίθουσα. Είχα αρχίσει να πιστεύω ότι το είδος αυτό που μπορούμε να το αποκαλέσουμε και «θρίλερ μυστικών υπηρεσιών» , που είναι ένα παρακλάδι του ευρύτερου ΚΑΤΑΣΚΟΠΙΚΟΥ είδους, είχε γίνει αποκλειστικότητα της τηλεόρασης και των μίνι σειρών.
Σε προσωπική επιτυχία της ΡΕΝΕ ΖΕΛΒΕΓΚΕΡ καταλήγει η ταινία «JUDY», κινηματογραφική βιογραφία της ΤΖΟΥΝΤΥ ΓΚΑΡΛΑΝΤ, που δεν είναι ακριβώς βιογραφία με τους όρους που την ξέρουμε.