Κριτικές (961)
Pantimo
Είχε δίκιο ένας φίλος που μιλούσε με προκαταβολικό σκεπτικισμό για την ταινία στηριζόμενος στο επιχείρημα ότι όσοι δεν ξέρουν το «FOX NEWS» και τα παρασκήνια του, είτε δεν θα ενδιαφερθούν για την ταινία είτε δεν θα μπορούν να την παρακολουθήσουν- ή , έστω, να βρουν ενδιαφέρον στην παρακολούθηση της. Παρόλο ότι, προκαταβολικά κι εγώ, αντέκρουσα το επιχείρημα στη βάση ότι πολλά έργα που μας αρέσουν βασίζονται σε γεγονότα που δεν γνωρίζαμε κι ότι η αξία έχει να κάνει με την κινηματογραφική επεξεργασία, είχε δίκιο! Μάλλον κι οι δύο είχαμε δίκιο……
Pantimo
Προτίμησα ως τίτλο της κριτικής την επισήμανση διαχωρισμού από το έργο του Αντον Τσέχωφ, διότι το «Τρεις αδελφές» υποχρεωτικά παραπέμπει στο έργο εκείνου. Κι ο θεατής μπορεί να το σκεφτεί με επιφύλαξη, αν θα πάει, εκείνος δηλαδή που το έχει δει πολλές φορές, να πάει να δει και μια ΤΟΥΡΚΙΚΗ βερσιόν. ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ!
Pantimo
Προτάσσω στον τίτλο της κριτικής τα ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΦΕ διότι είναι το πρώτιστο ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ της ταινίας για το οποίο μπορώ να μιλήσω.
Pantimo
Από την ταινία λείπει η «μεγαλοσύνη» εξού και δεν μετάνιωσα, που, αυτήν ειδικώς, αποφάσισα να τη δω από το NETFLIX κι όχι στην αίθουσα. Το ένστικτο με καθοδήγησε για μια ακόμα φορά.
Pantimo
Διότι, σε αυτή την ταινία, ακόμα κι αν συμπτωματικά έχει συμβεί, μια ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ του ελληνικού κινηματογράφου των τελευταίων 45 και κάτι χρόνων, δείχνει ότι πήρε τέλος. Από τη στιγμή που μια φορά μπόρεσε και συνέβη, σημαίνει ότι ΜΠΟΡΕΙ. Η θεωρία του «auteur» της οποίας είμαι πολέμιος και τη θεωρώ σημαντικά υπεύθυνη για τα δεινά, εδώ κατακρημνίστηκε. Κι αναδεικνύονται ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ οι συντελεστές!
Pantimo
Κι επιπλέον και «ιστορικά ακριβές», που σε άλλες περιπτώσεις κάτι τέτοιο δεν με ενδιαφέρει αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, αφού σου δείχνει την Ιστορία μιας μάχης κι αυτό είναι το ζητούμενο του, οφείλει να είναι.
Pantimo
Είναι η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που η Δανία με προβληματίζει, αν όχι με απογοητεύει, με την επιλογή της τι να στείλει στα Οσκαρ .
Pantimo
Ναι, τη χαρακτηρίζω «σοφιστικέ» αυτή τη γαλλική κομεντί διότι ενώ έχει στοιχεία για να χαρακτηριστεί «φάρσα» ή κάποια άλλα για να τη θεωρήσεις «ρετρό», εντούτοις το «ΠΝΕΥΜΑ» που τη διακατέχει είναι τέτοιο ώστε να την κάνει μια διασκέδαση ποιότητος, όπου το είδος «κωμωδία» βρίσκει την πνευματική εκδοχή του.
Pantimo
Διότι περί αστυνομικού παιχνιδιού πρόκειται κι εντελώς διαφορετικού από το άλλο με την Ελεν Μίρεν και τον Σερ Ιαν Μακ Κέλεν, το «Ενας καλός ψεύτης». Εδώ είναι το αστυνομικό «ποιος είναι ο δολοφόνος;» μέσα από το αρχέτυπο της Αγκαθα Κρίστι αλλά και με την επιρροή μιας θεατρικότητας, που δηλώνεται κι από τη σκηνογραφία, της φαινομενικής επιρροής του «Σλουθ»
Pantimo
Τη χαρακτηρίζω έτσι, ως «Παράξενη Ταινία» απευθυνόμενος στους πολλούς, ως πρώτη σύσταση. Ως επεξήγηση του όρου «παράξενη» έχω να πω ότι για σπάνια φορά στα τελευταία αρκετά χρόνια, βλέπω μια ταινία που θέλει να πειραματιστεί, κι ο πειραματισμός δεν είναι απάτη, δεν είναι κοροϊδία. Συνεπώς οι θεατές οφείλουν να το γνωρίζουν.