Κριτικές (943)
Pantimo
Αφορμή είναι ο «ΝΩΕ» του ΝΤΑΡΕΝ ΑΡΟΝΟΦΣΚΥ με τον ΡΑΣΕΛ ΚΡΟΟΥ. Πάνε 10 χρόνια
Pantimo
Για την ελληνική , μαυρόασπρη ταινία «Tranzit» του ΚΑΡΟΛΟΥ ΖΩΝΑΡΑ , τα λέω αυτά, η οποία καθρεφτίζει ένα έλλειμα, το οποίο δεν αφορά πάντα στους δημιουργούς αλλά και σε ενασχολούμενους “εξωδημιουργικά” με το σινεμά.
Pantimo
Επειδή Κάποιοι τα μπερδεύουν και πρώτοι από όλους εκείνοι που δεν θα έπρεπε.
Pantimo
Το Οποίο ορίζεται με ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΦΙΝΑΛΕ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΧΑΡΙΣΕΙ ΤΟ ΣΙΝΕΜΑ.
Pantimo
Το «Μέρος Δεύτερο» του “Dune» του κατά ΝΤΕΝΙ ΒΙΛΝΕΒ είναι έργο που σε παρασύρει ως θέαμα δράσης κι ακολουθεί τους κανόνες του θεάματος.
Pantimo
Την κριτική για τη «Philomena” του Στηβεν Φρήαρς μου «υπενθύμισε» το φβ και τη μεταφέρω τώρα στο PANTIMO.GR. Ακολουθεί η κριτική ατόφια:
Pantimo
Για τον ΒΙΜ ΒΕΝΤΕΡΣ ο λόγος και για την ευχάριστη διάθεση που φέρνει αυτή η επιστροφή του, ο οποίος εδώ και κάμποσα χρόνια είχε στραφεί στο Ντοκυμαντερ, σαν να τον είχε απορροφήσει εντελώς, χώρια ότι του χάρισε ως είδος στιγμές δόξας κι αναγνώρισης, μήπως και τελικά ήταν αυτό το είδος του. Επειδή το είχε και με τις πόλεις και με τις περιπλανήσεις και με τα σχετικά
Pantimo
Μία μελέτη εις βάθος πάνω στα στερεότυπα, στα στερεότυπα των μαύρων της Αμερικής, απέναντι στους εαυτούς τους αλλά και στους άλλους.
Pantimo
Όπως για το «MONUMENTS ΜΕΝ» και το «WINTER’S TALE»
Pantimo
Θα ξεκινήσω από το ζευγάρι. Αν και κανονικά πρέπει να ξεκινήσω από το σενάριο. Θα ξεκινήσω , όμως, από το ζευγάρι, τον ΑΝΤΑΜ ΝΤΡΑΪΒΕΡ και την ΠΕΝΕΛΟΠΕ ΚΡΟΥΖ, με τους οποίους ο σκηνοθέτης ΜΑΙΚΛ ΜΑΝ δεν ξέρω πόσο, κι αν , ασχολήθηκε