Κριτικές (968)
Pantimo
Κι εννοώ το έργο του ΦΡΗΝΤΡΙΧ ΝΤΥΡΕΝΜΑΝΤ, που είναι ένα έργο γύρω από την επιστροφή για εκδίκηση σε γενέθλιο τόπο εξού και τα περί συγγένειας. Δεν πρόκειται όμως για το έργο εκείνο, ούτε για remake ούτε για τίποτε σχετικό. Το πολύ-πολύ να είχε επηρεάσει ίσως κι ασυνείδητα τη συγγραφέα ΡΟΖΑΛΙ ΧΑΜ στη συγγραφή του βιβλίου της στο οποίο βασίστηκε η ταινία.
Pantimo
Βέβαια, κακώς τα λένε «θρίλερ» συλλήβδην και το συγκεκριμένο είναι μάλλον αστυνομικό διότι με το αίνιγμα έχει να κάνει και με τη λύση του μυστηρίου. «Θρίλερ» έλεγαν εκείνα που προκαλούν ριγηλότητα. Σήμερα αποκαλούν έτσι ,ακόμα και τις πολιτικές ταινίες! Ας είναι…
Pantimo
Δεν είναι ούτε «Filmnoir» (ας περιοριστεί ο όρος για κάθε τι αστυνομικό που έχει και νυχτερινά πλάνα), ούτε έργο μελέτης του αμερικάνικου σινεμά των 70ς. Είναι μια περιπέτεια αστυνομικής δράσης σε κωμικούς τόνους του ΣΕΙΝ ΜΠΛΑΚ, σεναριογράφου των ταινιών «ΦΟΝΙΚΟ ΟΠΛΟ», που για αυτόν έχει γίνει ΕΙΔΟΣ, αφού αυτός το δούλεψε και το «εκπόνησε» και πάνω σε αυτό το είδος, ως σκηνοθέτης πλέον, κάνει το «NICE GUYS»
Pantimo
Λυπάμαι που πιθανόν να απογοητεύσω κάποιους, είτε επισκέπτες του site, είτε θεατές που την είδαν θετικά, όμως η ταινία αυτή δεν με βρίσκει καθόλου στο πλευρό της. Κι οι λόγοι είναι καθαρώς κινηματογραφικοί.
Pantimo
Πως ήταν «ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ» (Thenotebook) του ΝΙΚ ΚΑΣΑΒΕΤΗ; Ένα τέτοιο πράγμα ή κάτι ανάλογο ,είναι αυτό το φιλμ του ΓΚΑΜΠΡΙΕΛΕ ΜΟΥΤΣΙΝΟ, αρχής γενομένης (που είναι και το ήμισυ του παντός) από το ΛΑΜΠΡΟ cast στο σύνολο του όπου ηγείται ο ΗΘΟΠΟΙΑΡΑΣ που λέγεται ΡΑΣΕΛ ΚΡΟΟΥ.
Pantimo
Στα σινεμά της Β’ Προβολής ανακαλύπτονταν ή κι αποκαλύπτονταν πολλές φορές κάποιες αλήθειες κι έμεναν , ως εκ τούτου, κι αναπάντητα κάποια ερωτήματα. Όταν ερχόταν ένα έργο να γεμίσει τα κενά του προγράμματος κάποιου κινηματογράφου , μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας των πρώτων ημερών. Ένα τέτοιο έργο είναι και το «Η ΤΖΕΙΝ ΠΗΡΕ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΗΣ»
Pantimo
Πρώτα ήταν το «Deadpool» που είχα παρατηρήσει μια τάση ανανέωσης και προέκτασης δυνατοτήτων. Τώρα παρατήρησα κάποια ανάλογα και στο «CAPTAIN AMERICA:ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ», το οποίο , για να κριθεί… «κριτικά» χρειάζεται δύο πράγματα: Πρώτον, την κατανόηση των απαιτήσεων του ΕΙΔΟΥΣ και δεύτερον την εξ αυτής πιθανότητα ανάδειξης σκηνοθετικών υπογραφών.
Pantimo
Πολύ με παίδεψε η κριτική αυτής της ταινίας και το πώς θα τη διατυπώσω. Διότι δεν είναι μόνο τα περιβόητα spoilers(αυτό που λέγαμε παλιά «μην πεις το τέλος») μα το ότι «spoiler» στη συγκεκριμένη ταινία είναι ΟΛΗ η ταινία.
Pantimo
Toκείμενο αυτό είχε αναρτηθεί στο PANTIMO.GR όταν είχα δει το φιλμ στο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.
Το αναρτώ εκ νέου. Όπως ακριβώς ήταν γραμμένο ΤΟΤΕ
Pantimo
Βέβαια κι οι ΚΡΙΤΙΚΟΙ δεν είμαστε ΙΔΕΩΔΕΙΣ στο να κρίνουμε ΚΩΜΩΔΙΕΣ. Άλλος επειδή νομίζει πως θα τον θεωρήσουν μη σοβαρό επειδή γέλασε, άλλος επειδή έχει εντρυφήσει στα δράματα ως πιό σοβαρά κι ο οργανισμός του μπορεί να μην τις σηκώνει, άλλος επειδή τις μπερδεύει με τις σάτιρες, άλλος επειδή δεν έχει αντιληφθεί ότι ζητούμενο της κωμωδίας και δη της καθαρόαιμης είναι να βγάλει γέλιο. Εδώ όμως, στη συγκεκριμένη ταινία, ξεπερνιούνται , πιστεύω, κάποια όρια. Κι όπως διατεινόταν ένας σοφός καθοδηγητής μου και μέντορας μου, «ΟΤΑΝ ΞΕΠΕΡΝΙΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ, ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΞΕΦΤΙΛΑ»