Ώστε να ανταποκρίνεται σε έννοιες τύπου «ρομαντική ταινία» και να συγκρίνεται με τιτάνιες του είδους
Αν κι έχει προηγηθεί μια βαλκανική ταινία με παρόμοιο θέμα, πουθενά στα διαπιστευτήρια και κυρίως στις συνεντεύξεις τους οι δημιουργοί δεν την αναφέρουν. Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν τεράστιες διαφορές ,κι όταν μάλιστα τόσο ο σκηνοθέτης ΙΚΕΡ ΚΑΤΑΚ όσο κι ο συν-σεναριογράφος ΓΙΟΧΑΝΕΣ ΝΤΟΥΝΚΕΡ σε συνεντεύξεις τους μιλούν για προσωπικές τους σχολικές εμπειρίες ως πηγή έμπνευσης, εμάς μας περισσεύει.
Θα άρχιζα από τον ΜΑΡΤΙΝ ΣΚΟΡΖΕΖΕ και θα έλεγα τη φράση «ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ»
Τι σημαίνει «Είναι εδώ» για τον Σκορσέζε; Ότι ως ένας εκ των τελευταίων Μοικανών του μεγάλου σινεμά έρχεται ακούραστα να καταθέσει εκ νέου. Τι; Το σινεμά που κείνοι ήξεραν…. Και μάγευαν
Κι ας είναι η διάρκεια της εξαντλητική. 3 και 17’ η επίσημη χρονομέτρηση. Και τι με αυτό; Να ξεκαθαρίσουμε κάτι μια κι από εδώ παρέχονται οι δυνατότητες για εμβαθύνσεις και κατανοήσεις περί σινεμα, έξω από τα κλισέ της κριτικής. Τι να ξεκαθαρίσουμε; Ότι ΜΑΚΡΥ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΡΓΟ. Αυτό μελετήστε το κι επεξεργαστείτε το. Θα σας φανεί χρήσιμο τόσο αναδρομικά γα κάποια φιλμ μεγάλης διάρκειας που ενίοτε επέφεραν την αγανάκτηση περί Χρόνου αλλά θα σας είναι ωφέλιμο και για το παρόν και για το μέλλον.
Για τον ΓΟΥΝΤΥ ΑΛΕΝ αυτά, ο οποίος αποφάσισε να κάνει και μια ταινια ΓΑΛΛΙΚΗ, ύστερα από αμέτρητες εκδηλώσεις και δηλώσεις θαυμασμού προς τη Γαλλία, την Ευρώπη, τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο κι από μια αντιπάθεια που τρέφει προς την πατρίδα του την Αμερική, αν την αισθάνεται πατρίδα του με μόνη εξαίρεση τη Νέα Υόρκη. Αντε λίγο και το Σαν Φραντσίσκο.
Το υπενθύμισε το φβ και θεωρώ πως αξίζει τον κόπο να περάσει στο pantimo.gr και να απευθυνθεί σε αναγνώστες και μελετητές.
Κι ο ΚΕΝΕΘ ΜΠΡΑΝΑ στη τρίτη του απόπειρα ως αυτοσκηνοθετούμενος Πουαρώ, δεν καταφεύγει σε remake αλλά πιάνει ένα μυθιστόρημα της Αγκαθα Κρίστι , «TO ΠΑΡΤΥ», όπως ηταν ο ελληνικός ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ τίτλος του «Halloween Party» , το οποίο δεν είχε γίνει ταινία στον κινηματογράφο. Κι έτσι ξεκινά με ένα ελκυστικό κίνητρο. Για το κοινό. Οι κριτικοί θα του γράψουν τα …δικά τους
Εντυπωσιάζει η επιτυχία της συνέχειας του φιλμ που σκόρπισε τον τρόμο το 2018 κι εντυπωσιάζει επειδή είναι παγκόσμια, και συνέβη επίσης και στην Ελλάδα. Κι όταν εμφανίζεται, όπου εμφανίζεται, καταλαμβάνει την πρώτη θέση εκτοπίζοντας έργα ισχύουσας αντοχής. Επειδή δεν πιστεύω στο «τυχαίο» κι επειδή για όλα υπάρχει εξήγηση, πήγα και το είδα, αν και το πρωτο φιλμ μου είχε φανεί ευτελές. Με το καινούργιο δεν συνέβη το ίδιο.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μια ταινία ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΑΠΟΛΑΥΣΗΣ